Kayla is onze nieuwe aanwinst

Voluit heet ze: Crivelaro Wisewyn's Sweet Kayla

Ze is geboren in portugal 

Ouders: moeder Glasgowhill's Don't Squeeze the Charmin

               vader    Glasgowhill's Black Panter 

Kayla is 100%  Amerikaanse bloedlijn

Als pup had ze al zo'n lekker bekkie

door vererving van beide ouders is deze dame:

PRA     Non carrier (Genentisch vrij )

DM      Non carrier (Genentisch vrij )

MDR1  Non carrier (Genentisch vrij )

GCS     Non carrier (Genentisch vrij )

Kayla is een rustige hond. Na een tijdje spelen gaat ze uit zichzelf lekker ergens liggen. Toen ze heel klein was kon ze wel haar gekke vijf minuten hebben (hoe leuk dat er ook uitziet, het is en blijft een vorm van overprikkeling en dus een teken dat ze toe is aan een schoonheidsslaapje. Maar al gauw ging ze dus uit zichzelf liggen. )

Ze stapte ook zonder enige terughoudendheid op vreemde mensen af en ik heb haar zo knap om zien gaan met een onzekere jack russel.

Kayla hield staart neus en oren neutraal terwijl het kleine hondje al blaffend en uitvallend om haar heen danste. Ze corrigeerde niet ze werd ook niet angstig dat ze op de vlucht wilde slaan, ze wachtte gewoon rustig af tot de Jack Russel ophield met haar aanvallen. Toen hij kalmeerde liep zij weg. Ik vond dat zo stoer dat ze zich niet liet opfokken door dat kleine opgewonden standje. Ze is nu tien maanden en ze houdt zich net als mijn ooit volwassen Duitse Herder Lizzy staande met een neutrale houding, zonder agressie of angst op te wekken, echt heel gaaf. De moeder van Kayla was volgens de fokker ook een hele stabiele hond. Ook zij laat zich niet opjagen.  Wij zien Kayla dan ook als prachtige aanwinst voor onze kennel.  

Kayla haar grote vriendin is ShaiLee. Zonder ShaiLee om mee te ravotten en achteraan te rennen is het leven nog half niet zo leuk.

Kayla is een boefje, ze is een hele andere hond dan ShaiLee. Haar vacht vind ik best pittig. Die moet ik echt goed bijhouden want hij is dik en er komen ook best gemakkelijk klitten in .
Ik ben gek op haar stabiliteit het is een hond bij wie ik me veilig voel en kan ontspannen. Bij andere honden red ze zich wel. Ze laat zich niet opjutten hoe druk de ander ook is. En tot nu toe jaagt ze de anderen ook niet op. (Ik heb wel toen ze heel jong was hier en daar grens geboden. Ik kon heel duidelijk merken dat ze het nodig had om te weten dat ik het niet ok vind dat ze andere honden gaat lastig vallen. Spelen is goed, maar pesten niet! En sinds ik haar dat heb duidelijk kunnen maken , is ze een heerlijkheid.) Nu ze nog vrij jong is, neem ik haar wel in bescherming als dat nodig is, om te voorkomen dat ze nare ervaringen met oudere honden oploopt.  

Momenteel is ze een boefje en probeert mijn grenzen uit. Om dat door te hebben, moet ik overigens nog best goed opletten. Madam is namelijk erg subtiel. 

Ik zeg Nee en wieberen wanneer Kayla het op een rol koek gemunt heeft die rechtop op tafel staat. Ik zie de radaren in haar kleine walnootje op volle toeren draaien. Mag niet maar ik wil dat: probleem!

Ze loopt een aantal rondjes om de salontafel en komt steeds op nieuw met haar snuit pal bij de koekjes uit. Ze aanbidt ze maar durft er niet meer naar te wijzen. We sturen haar bij de tafel vandaanmaar in een onbewaakt ogenblik staat ze weer naast de tafel. Nu met haar staart ter hoogte van de overheerlijke koekjes. Ze kwispelt en varieert in kracht met haar staart.Terwijl ze denkt dat wij niet kijken, kijkt zij naar haar staart. Ze kwispelt nog 2 keer zacht, waarbij ze de rol netaan aanraakt, dan , heel bewust geeft ze met haar staart een flinke zwiep tegen de koekjes. Ze rollen van tafel. Tevreden draait ze zich om. Als ze op de grond liggen mag je ze eten..... Althans, dat vindt zij!